مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران، رهبری خردمند و
سمبل آزادی و رهایی ایران از چنگال هیولای ولایت فقیه در پیامی به پارلمان
انگلستان به مناسبت روز جهانی حقوق بشر گفت: روز جهانی حقوق بشر به یک معنا روز ایران و مردم ایران است؛ زیرا کشور
من یکی از جاهایی است که بیشترین عطش و اشتیاق به حقوق بشر وجود دارد. روز ایران
است زیرا در جهان کنونی بیشتر از همه جا سرکوب شده و آزادی‌اش به بند کشیده شده و
روز ایران است، زیرا مردم آن در تاریخ معاصر بیشتر از هر جا برای حقوق بشر نبرد کرده‌اند..
 |
مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران |
۱۲۰ هزار مجاهد و مبارز اعدام
شده، از جمله سی هزار زندانی قتل عام شده در سال ۱۳۶۷ و مجاهدان اشرف و لیبرتی که
در پایداری علیه این رژیم جان باختند، همگی حقوق بشر ایران را با خون خود نوشته‌اند.
کلمه جاودانه‌یی که آنها نوشته‌اند، آزادی است. و آرمانی است که با مقاومت مردم ایران به پیروزی خواهد رسید.
آخوندها البته سا‌لهای طولانی است که اختناق را به عنصر ثابت زندگی در ایران تبدیل کرده‌اند؛
آنها از چشم‌درآوردن و دست و پا بریدن دست برنمی‌دارند.
آنها اعدامهای هر چند ساعت یک بار را تکرار و تکرار میکنند.
اما هموطنان ما هرگز به این بربریت تن نداده‌اند. هرگز سلب آزادی و نقض حقوق انسانی‌شان را نپذیرفته‌اند و این پرسشها مدام در ذهن هر ایرانی به ویژه هر جوان ایرانی می‌جوشد که:
چرا آزادی بیان نداریم؟
چرا زندگی ما در ترس می‌گذرد؟
چرا یک رسانه مستقل و آزاد در ایران وجود ندارد؟
چرا حتی حق انتخاب پوشش از همه سلب شده است؟
چرا حق اعتراض نداریم؟
و چرا نباید این استبداد وحشی را به زیر بکشیم و دولتی را برقرار کنیم که بر اساس آزادی و دموکراسی باشد؟
این پرسشها و اعتراضها که تابه‌حال بسیاری قیامها از آن برخاسته، بی‌تردید تغییر بزرگ را محقق خواهد کرد و ایران را گهواره حقوق بشر و آزادی خواهد کرد
کلمه جاودانه‌یی که آنها نوشته‌اند، آزادی است. و آرمانی است که با مقاومت مردم ایران به پیروزی خواهد رسید.
آخوندها البته سا‌لهای طولانی است که اختناق را به عنصر ثابت زندگی در ایران تبدیل کرده‌اند؛
آنها از چشم‌درآوردن و دست و پا بریدن دست برنمی‌دارند.
آنها اعدامهای هر چند ساعت یک بار را تکرار و تکرار میکنند.
اما هموطنان ما هرگز به این بربریت تن نداده‌اند. هرگز سلب آزادی و نقض حقوق انسانی‌شان را نپذیرفته‌اند و این پرسشها مدام در ذهن هر ایرانی به ویژه هر جوان ایرانی می‌جوشد که:
چرا آزادی بیان نداریم؟
چرا زندگی ما در ترس می‌گذرد؟
چرا یک رسانه مستقل و آزاد در ایران وجود ندارد؟
چرا حتی حق انتخاب پوشش از همه سلب شده است؟
چرا حق اعتراض نداریم؟
و چرا نباید این استبداد وحشی را به زیر بکشیم و دولتی را برقرار کنیم که بر اساس آزادی و دموکراسی باشد؟
این پرسشها و اعتراضها که تابه‌حال بسیاری قیامها از آن برخاسته، بی‌تردید تغییر بزرگ را محقق خواهد کرد و ایران را گهواره حقوق بشر و آزادی خواهد کرد
...ادامه مطلب...
